Λιβάδι
Εισαγωγικό
Το Λιβάδι είναι ενά παλιό χωριό στην προέκταση του όρους του Χορτιάτη.
Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 850 μ. Απέχει 30 χλμ από το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Χρονολογείται ήδη από τις αρχές του 18ου αι. Η θέση του μοναδική καθώς συνδιάζει την ομορφιά της φύσης με στοιχεία από την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.Ένας τόπος με ολόφωτα μονοπάτια που σκεπάζονται απο πλούσια βλάστηση κάνοντας κάθε στιγμή μοναδική. Η μαγευτική θέα τόσο στον κόλπο του Θερμαίκου(δρόμος 1) όσο και προς το Λαγκαδά(δρόμος 2) το καθιστούν χώρο κατάλληλο για ηρεμία & χαλάρωση.
Στην ιστορία
Το Λιβάδι, ως ένα από τα χωριά-κλειδία της περιοχής, συμμετείχε καθοριστικά σε κάθε ιστορική στιγμή. Ωστόσο, αυτές οι λεπτομέρειες παραμένουν άγνωστες ε
δώ και χρόνια. Αρχικά η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, η οποία χρονολογείται το 1818. Καταστράφηκε το 1821 απο τους Τούρκους ως αντίποινα στην επανάσταση της Χαλκιδικής, όπως και το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας με το οποίο το χωριό διατηρούσε πάντα στενές σχέσεις. Aπο το Λιβάδι κατάγονται οι Μακεδονομάχοι καπετάν Νικόλας Μαυραντζάς (1881-1960) και Ανδρέας Βενετόπουλος (1870-1929), οι οποίοι πολέμησαν τους Τούρκους στην μάχη του Ομβριανού κατα την διάρκεια του μακεδονικού αγώνα. Στο ύψωμα Ομβριανός, ανάμεσα στο χωριό και το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας, κατα τον Μακεδονικό Αγώνα, στις 2 Μαίου 1905, έγινε σφοδρή μάχη ανάμεσα στο Ελληνικό αντάρτικο σώμα του Ι. Νταφώτη με 80 άνδρες και τον Τουρκικό στρατό μετά απο Βουλγάρικη προδοσία. Η μάχη αυτή κλόνισε το ηθικό των Βουλγάρων που ήταν ισχυροί στην περιοχή Λαγκαδά και θέλαν να επεκτείνουν την επιρροή τους μέχρι την κοιλάδα του Ανθεμούντα και ενίσχυσε το φρόνημα των ντόπιων Ελληνικών πληθυσμών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το χωριό δεν έχει πατηθεί ποτέ ούτε απο Τούρκο αλλά ουτέ και από Ιταλούς ή Γερμανούς και αυτό λόγω του πυκνού δάσους που το περιτρυγύριζε και το σκέπαζε! Πρίν τον πόλεμο του 1940 ήταν παραθεριστικό κέντρο Θεσσαλονικέων, εξαιτίας του θαυμάσιου δάσους του και είχε περίπου 1000 κατοίκους. Στην κατοχή ήταν έδρα του τάγματος Χορτιάτη του ΕΛΑΣ με διοικητή τον καπετάν Κίτσο. Μετά τον πόλεμο η παρακμή υποσκίασε όλο αυτό το φυσικό πλούτο. Ωστόσο, η ύπαρξη δάσους το ανέδειξε και πάλι σε τόπο αναψυχής και περισυλλογής. Πολλά νέα σπίτια ανοικοδομήθηκαν στον παραδοσιακό ρυθμό ενώ πολλές είναι και οι έρευνες για παλιές κατοικίες στην περιοχή.Τα τσιφλίκια(χωράφια) του χωριού βρίσκονταν παλιά στον κάμπο του Ζαγκλιβερίου. Ορισμένοι κάτοικοι που είχαν τμήματα γης εκεί άρχισαν σταδιακά να τα καλλιεργούν. Λόγω της πολύωρης μετακίνησης που απαιτούνταν από το χωριό για να φτάσουν ως εκεί, άρχισαν να κατοικούν μόνιμα σε καλύβες και σπίτια που έκτισαν. Έτσι προέκυψαν δύο νέα χωριά, η Σαρακήνα και ο Αγιος Χαράλαμπος (Τσιφλίκι) οι κάτοικοι των οποίων εξακολουθούν να έχουν σχέσεις με το χωριό (συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις του χωριού, προωθώντας τα προϊόντα του κ.α)
Στο Σήμερα
Γενικά
Παρ' όλο τον μαρασμό και την πολιτιστική κρίση της εποχής μας, η οποία οδηγεί στην εγκατάλειψη των μικρών κοινοτήτων, αλλά και της επαρχιας γενικότερα, το χωριό εξακολουθεί να έχει δυναμική παρουσία, συνεχίζοντας τη μακρόχρονη συνεισφορά του.
Σήμερα λοιπόν αποτελείται από μόλις 12 πλήρης οικογένειες (αλλά και από άλλες με μεγαλύτερης ηλικίας), κύρια ενασχόληση των οποίων είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Ως προς την παιδεία, το δημοτικό σχολείο του χωριού, χώρος μεταλαμπάδευσης της γνώσης επί μακρά σειρά ετών, έκκλεισε λόγω μη συμπλήρωσης του απαιτούμενου αριθμού μαθητών και έτσι τα οκτώ παιδιά φοιτούν στο δημοτικό σχολείο διπλανού χωριού.
Ως παραθεριστικό θέρετρο
Λόγω των ιδιόμορφων κλιματολογικών συνθηκών (ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες, παγετός) η παραθέριση στο χωριό καθίσταται δυνατή μόνον τους ήπιους μήνες του έτους (άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο) έτσι οι παραθεριστές αποφεύγουν τις διακοπές εκεί το χειμώνα λόγω έλλειψης σύγχρονων συστημάτων θέρμανσης στα μεγάλα παραδοσιακά σπίτια τους. Επιπλέον δεν υπάρχει κάποιο είδος ξενοδοχιακής μονάδας με αποτέλεσμα να καθίσταται δυνατή μόνον η ημερίσια εκδρομή. Οι επιχειρήσεις του χωριού, είναι έτοιμες να δεχθούν με προθυμία και εξυπηρετικότητα τους επίδοξους παραθεριστές και εκδρομείς.
